Tradycja i innowacja:

Według tradycji ustnej na tutejszych terenach żelazo było wytapiane na długo przed powstaniem odlewni. Odlewnictwo zatem jest nie tylko tradycją tutejszej ludności, ale także swoistym dziedzictwem przekazywanym w rodzinach z pokolenia na pokolenie

1854

Na tereny dzisiejszego Drawskiego Młyna przybywa Ferdynand Sattler. Przejmuje on istniejącą już hutę i nadaje jej nazwę „Odlewnia Żelaza i Fabryka Maszyn”, która w skrócie nazywana jest „Hutą Sattlera”. Tak zaczyna się historia Odlewni w Drawskim Młynie.
1893 – 1914

Odlewnia trafia w posiadanie kolejnych właścicieli. W tym czasie wzrasta produkcja oraz poszerza się asortyment produkowanych urządzeń – obejmował on wszystkie niezbędne urządzenia gospodarstwa rolniczego. Do produkcji używano wyłącznie żeliwa szarego.

1914 - 1918

Podczas pierwszej wojny światowej Odlewnia nadal funkcjonowała, natomiast próbowano zmienić profil jej produkcji na odpowiadający potrzebom wojennym. W 1916 r. podjęto pierwsze próby produkcji z żeliwa ciągliwego białego.

1920 - 1930

Pierwsze lata okresu powojennego to czas niepowodzeń i trudnej sytuacji finansowej zarówno w kraju, jak i w Odlewni. Z pomocą przychodzą nowi właściciele: inż. Ludwik Kembliński i adwokat Kazimierz Czapski.
Od tej pory przedsiębiorstwo nazywa się „Drawska Lejarnia Żelaza i Fabryka Maszyn L. Kembliński i S-ka.” Pod ich sterami sytuacja Odlewni znacznie się poprawia. Właściciele stawiają na wysoko kwalifikowanych pracowników i rozbudowę zakładu

1936 – 1939

Uruchomiono produkcję żeliwa ciągliwego czarnego – nowego gatunku żeliwa nieprodukowanego do tej pory w Polsce.
W okresie międzywojennym produkowano już skomplikowane odlewy dla przemysłu motoryzacyjnego – do samochodów „Polski Fiat” i motocykli „Sokół”

1939 – 1945

Czasy drugiej wojny światowej to kolejny trudny okres na kartach historii Odlewni. Najpierw fabryka została zamknięta na okres kilku miesięcy, następnie część maszyn została wywieziona do Rzeszy. Załoga firmy musiała zmierzyć się z ciężkimi warunkami pracy, a profil produkcji nastawiony był na pokrycie potrzeb firm niemieckich.

1946 - 1989

Następuje nacjonalizacja przemysłu. Firma dostaje nową nazwę – „Odlewnia Żeliwa Ciągliwego w Drawskim Młynie Przedsiębiorstwo Państwowe Wyodrębnione” i pozostaje fabryką państwową aż do końca 1995r. Przez kolejne lata następuje odbudowa i modernizacja zakładu.

1989

W wyniku zmian strukturalnych w polskiej gospodarce nastąpiło gwałtowne załamanie produkcji. Warunki rynkowe w Polsce wymusiły działania restrukturyzacyjne, wdrożenie do produkcji nowych gatunków żeliwa (na początku żeliwo szare, a w latach kolejnych żeliwo sferoidalne) oraz otwarcie się na nowe rynki zbytu, w tym na eksport.
→ Poznaj naszą dzisiejszą różnorodność produktów

1996

Przekształcenie przedsiębiorstwa państwowego „Odlewnia Żeliwa Ciągliwego” w spółkę Akcyjną „Odlewnia Żeliwa DRAWSKI S.A.”, w której większościowy pakiet akcji należy do osób prywatnych.